Druk om te kiezen

Inmiddels is het al het tweede jaar dat iedere student zich voor 1 mei moet inschrijven om in september een studie te starten. Ook de studiekeuzechecks van de hogescholen en universiteiten zijn nieuw. Het studiekeuzeproces is dus vervroegd voor jongeren met het doel om ‘verkeerde’ keuzes eerder op te vangen.

De druk op jongeren wordt aan alle kanten opgevoerd. Dagelijks paseren in onze praktijk veel verontrustende signalen de revue. ‘Ik zie door de bomen het bos niet meer’ en ‘Ik moet dit jaar hard leren voor mijn examens, werken aan mijn profielwerkstuk en dan moet ik ook nog een studiekeuze maken!’. Ook ‘ Studeren kost heel veel geld, dan moet ik wel in 1x gelijk goed kiezen’.

Wildgroei aan studies

In de jungle van het studiekeuzebos is het bijna geen doorkomen aan. Maar je wilt toch graag een studiekeuze maken. Door de wildgroei van studies is dit nog een hele opgave. Er zijn zoveel kleuren, geuren en smaken. Dan moet er vast een studie tussenziten die perfect aansluit. De verwachtingen van die ene studie die dan uiteindelijk is gekozen zijn zo groot, dat jongeren bij de eerste hobbel al snel afhaken. Spijt ligt snel op de loer, want misschien is een andere studie net iets leuker?!

Opgelegde keuze

Het maken van een studiekeuze wordt tegenwoordig gezien als een prestatie. Het is niet meer een leuk onderzoek voor jezelf, maar een lange termijn keuze die onder druk gemaakt moet worden. De tijdsdruk, de druk van omgeving en overheid om zo snel mogelijk de juiste keuze te maken. Het voelt zo niet meer als een keuze van en voor jezelf, maar een keuze die je wordt opgelegd.

Dit terwijl de tijd nemen voor onderzoek; in gesprek gaan met mensen om je heen, de studies ervaren, vragen stellen. Je mening en gevoel over studies checken en dubbelchecken. Alle is van vitaal belang. En hier is tijd voor nodig, want ervaringen opdoen en hierover nadenken en hierbij stilstaan gaat niet over één nacht ijs.

Gevolgen

Het lijkt erop dat we te ver zijn doorgeschoten. Jongeren gaan hierdoor kiezen voor een studie dichterbij huis, kiezen voor hetgeen wat meer ‘garantie’ op een baan oplevert en willen/moeten dit ook zo snel mogelijk afronden. Waarom? Om dan te gaan werken in een beroepsrichting voor 40 tot 45 jaar in iets wat ze misschien niet zouden kiezen als ze een opleidingen konden kiezen die ze geheel voor zichzelf zouden maken? Dat is eeuwig zonde.